Ένας ελεύθερος σκοπευτής κείτεται νεκρός πάνω σε ένα δέντρο. Η φωτογραφία τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πο...
Ένας ελεύθερος σκοπευτής κείτεται νεκρός πάνω σε ένα δέντρο.
Η φωτογραφία τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Η ταυτότητα του νεκρού όπως και η τοποθεσία που τραβήχτηκε το στιγμιότυπο παραμένουν
άγνωστα.
Ανέβηκε στο δέντρο προκειμένου να καλυφθεί και να έχει καλύτερο οπτικό πεδίο.
άγνωστα.
Ανέβηκε στο δέντρο προκειμένου να καλυφθεί και να έχει καλύτερο οπτικό πεδίο.
Ωστόσο, όπως φαίνεται, η παρουσία του έγινε αντιληπτή από τον εχθρό και εκτελέστηκε, πιθανόν από ελεύθερο σκοπευτή.
Για ώρες ο νεκρός ήταν στο δέντρο, ώσπου οι συμπολεμιστές του μετακίνησαν το πτώμα του.
Οι ελεύθεροι σκοπευτές χρησιμοποιήθηκαν εκτεταμένα στις μάχες του Μεγάλου Πολέμου.
Στο παρελθόν, σκοπευτές που πυροβολούσαν από μεγάλη απόσταση ανέπτυξαν δράση στην αμερικανική επανάσταση και στους ναπολεόντειους πολέμους.
Το πρώτο τουφέκι μεγάλου βεληνεκούς ήταν το Γουΐτγουόρθ (Whitworth) το οποίο δημιούργησε ένας βρετανός μηχανικός.
Μπορούσε να χτυπήσει τον στόχο σε μια ακτίνα 1.828 μέτρων και αυτά τα όπλα χρησιμοποίησαν πρώτοι οι γάλλοι στρατιώτες και η Συνοοσπονδία στον αμερικανικό εμφύλιο.
Στον πόλεμο των Μπόερς δημιουργήθηκε η πρώτη ομάδα ελεύθερων σκοπευτών από τους Βρετανούς και ήταν οι πρώτοι που φορούσαν κοστούμι καμουφλαζ.
Ένας αμερικανός στρατηγός τους αποκάλεσε «μισούς λύκου, μισούς αγριοκούνελα» και μετά τον πόλεμο μετονομάστηκαν σε «σκοπευτές ακριβείας».
Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι πιο αποτελεσματικοί ελεύθεροι σκοπευτές ανήκαν στην Γερμανική Αυτοκρατορία.
Δρούσαν στα χαρακώματα και είχαν τουφέκια με διόπτρες.
Μπορούσαν να σκοτώσουν από μεγάλη απόσταση, να αλλάζουν συνεχώς θέσεις και να εξουδετερώνουν σε ελάχιστο χρόνο όσο περισσότερους μπορούσαν με ελάχιστα πυρομαχικά.
Σπάνια δρούσαν μόνοι τους, εκτός αν το επέτρεπε το σχέδιο μάχης και δεν έπρεπε να αποκαλυφθεί η θέση τους.
Συνήθως αναλάμβαναν να εκτελέσουν σημαντικούς εχθρικούς στόχους και αξιωματούχους που φρουρούνταν συνεχώς, οπότε μια επίθεση από κοντινή απόσταση ήταν απίθανη.
Σημαντικό ρόλο έπαιξαν και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, από τους Σοβιετικούς, τους Βρετανούς και τους Γερμανούς.
Μάλιστα ήταν οι τελευταίοι που έμειναν πίσω όταν ο συμμαχικός στρατός προελαύνε στις γερμανικές πόλεις.
Ο γερμανικός στρατός τους έδωσε εντολή να παραμείνουν στις εγκαταλελειμμένος πόλεις που καταλάμβαναν οι σύμμαχοι προκειμένου, να σκοτώσουν όσους περισσότερους από τους εισβολείς μπορούσαν.
Οι περισσότεροι σκοτώθηκαν από τους συμμάχους, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που παραδόθηκαν μόλις συνειδητοποίησαν τη δυσχερή τους θέση.
mixanitouxronou.gr
