Η Ελευτεριά Αποκτάται Με Το Σπαθί Του Σκλάβου «Έτσι επιχείρησα το μεγάλο άλμα, κατά τινας προς ανόητον εγχείρημα, κατ’ εμέ ό...
Η Ελευτεριά Αποκτάται Με Το Σπαθί Του Σκλάβου
«Έτσι επιχείρησα το μεγάλο άλμα, κατά τινας προς ανόητον εγχείρημα, κατ’ εμέ όμως προς εκπλήρωσιν επιβεβλημένου καθήκοντος με την πίστιν ότι θα επιτύχω.
Το ημερολόγιον μου το έκλεισα με αυτήν την φράσιν: «Ο Θεός βοηθός…
Αναχωρώ με πίστιν και θάρρος…
Θα επιτύχω!»»
Αναχωρώ με πίστιν και θάρρος…
Θα επιτύχω!»»
Διγενης
Ο Γεώργιος Γρίβας πλήρως συνειδητοποιημένος για το δύσκολο έργο το οποίο αναλάμβανε, με αποφασιστικότητα και απόλυτη πίστη στον σκοπό του Αγώνα, προχώρησε στην υλοποίηση του οράματός του.
Όντας έμπειρος στρατιωτικός στις δύο επισκέψεις του στη Κύπρο για μελέτη των δυνατοτήτων διεξαγωγής του Αγώνα, συμπέρανε τα εξής:
Σκεπτικισμό και διστακτικότητα από τις επαφές του με διάφορους παράγοντες (όπως ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μακάριος).
Θετική δυνατότητα δράσης μικρών αντάρτικων ομάδων στον ορεινό όγκο του Τροόδους
Ύπαρξη ευκολοπρόσβλητων στόχων εντός των πόλεων
Επιστρέφοντας, κατάρτισε στην Αθήνα γενικό σχέδιο δράσης, το οποίο έθεσε σ’ εφαρμογή αμέσως μετά τη μυστική άφιξή του στις ακτές της Πάφου το βράδυ της 10ης Νοεμβρίου 1954.
Όπως ο ίδιος αναφέρει στο ημερολόγιο του για την μυστική άφιξή του στην Κύπρο:
«Καιρός τρικυμιώδης.. υπεφέραμεν πολύ.
Περί την 22.00 ώραν αφίχθημεν εις τον προκαθορισθεντα χώρον αποβιβάσεως, όπου συνηντήσαμεν τους αναμένοντας ημάς, οίτινες μας οδήγησαν εις χωρίον Χλώρακας και κατελύσαμεν εις οικίαν Αζίνα Νικολάου».
Το μέλος της ομάδας, αγωνιστής Μαυρονικόλας περιγράφει ένα χαρακτηριστικό περιστατικό αργότερα στα απομνημονεύματα του:
«Σε μια στιγμή ο Διγενής μας είπε «Σταματήστε λίγο να ξεκουραστείτε» Κάτσαμε κάτω από μια μεγάλη ελιά.
Ο Διγενής πήρε το παγούρι του και ήπιε λίγο νερό. Στη συνέχεια μας πρότεινε να πιούμε, όποιος ήθελε νερό από την Ελλάδα.
Πήραμε ένας – ένας το παγούρι και ήπιαμε από λίγο νερό. Σίγουρα δεν ήταν για να ξεδιψάσουμε, να σβήσουμε τη δίψα μας.
Ήταν κάτι άλλο.
Έμοιαζε σαν το μυστικό δείπνο, ήταν κάτι σαν θεία κοινωνία.
Αυτό που νοιώσαμε ήταν ο πόθος μας για λευτεριά, για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα…»
Η δάδα της ελευθερίας που πρωτοάναψε στην Αθήνα έφθασε στην ακτή της Χλώρακας, σε αυτή τη τότε απομακρυσμένη περιοχή, ο γίγαντας Διγενής στα χνάρια των πρώτων Ελλήνων πολεμιστών που κατέφθασαν στο νησί χιλιάδες χρόνια πριν, εφοδιάζει το νησί με τον μυστικό οπλισμό που μετέφερε για την έναρξη του Αγώνα.
Το τι θα επακολουθούσε κανείς δεν μπορούσε να το συλλάβει με το μυαλό του.
Μια νεολαία μεθυσμένη από το κρασί της Λευτεριάς και της πολυπόθητης Ένωσης, εμπνευσμένη από ένα μοναδικό ίνδαλμα, τον Αρχηγό Διγενή, ήταν πρόθυμη να δώσει το άπαν των δυνάμεων της για την επιτυχή επίτευξη του Εθνικού στόχου!
Προτού προκύψει η απόφαση για ένοπλο Αγώνα, προηγήθηκαν αρκετές διαπραγματεύσεις και κενές υποσχέσεις από την πλευρά του αποικιοκράτη δυνάστη.
Οι Έλληνες της Κύπρου έθεταν συνεχώς το θέμα της αυτοδιάθεσης και της Ενώσεως χωρίς όμως ανταπόκριση.
Ο ένοπλος αγώνας ήταν μονόδρομος για τη διεκδίκηση των δίκαιων και ιστορικών αιτημάτων του Κυπριακού Ελληνισμού.
Όπως αναφέρει ο Διγενής:
«Επίστευον οτι οι ηγέται της ανθρωπότητος δεν ήτο δυνατόν ελαφρά τη καρδία να οδηγούν τους ανθρώπους εις την σφαγήν δια την προάσπισιν ιδεωδών, εις τα οποία δεν επίστευον και δια την επιδίωξιν πλασματικών σκοπών, τους οποίους προετίθεντο , αμα τη ευτυχεί αποπερατώσει του πολέμου, να εγκαταλείψουν…»
«Η συμπεριφορά των Δυτικών έναντι των φίλων και συμμάχων των υπήρξε αντίθετος προς τας διακηρύξεις και υποσχέσεις των…»
Για το σκοπό αυτό ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ’ και ο συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας, μαζί με άλλα πρόσωπα από την Κύπρο και την Ελλάδα, ίδρυσαν στην Αθήνα μια Μυστική Επιτροπή Αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου και την Ένωση της με την Ελλάδα.
Για το σκοπό αυτό ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ’ και ο συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας, μαζί με άλλα πρόσωπα από την Κύπρο και την Ελλάδα, ίδρυσαν στην Αθήνα μια Μυστική Επιτροπή Αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου και την Ένωση της με την Ελλάδα.
Τα μέλη της Επιτροπής ορκίστηκαν στην Αθήνα στις 7 Μαρτίου 1953.
Πριν ακόμη ορκιστούν, τα μέλη της Μυστικής Επιτροπής όρισαν ως πολιτικό αρχηγό του αγώνα τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και ως στρατιωτικό Αρχηγό το Γεώργιο Γρίβα.
Στην Αθήνα άρχισε η συγκέντρωση στρατιωτικού υλικού, ενώ από την άνοιξη του 1953 οργανώθηκε στην Χλώρακα η πρώτη ολιγομελής ομάδα αγωνιστών.
Μέλη της ομάδας αυτής (Κώστας Λεωνίδα, Ανδρέας Αζίνας, Νικόλας Αζίνας και Χαράλαμπος Αζίνας) παρέλαβαν στις 5 Μαρτίου 1954, στην τοποθεσία «Βρέξη» στην ακτή της Χλώρακας, το πρώτο φορτίο όπλων, που έφθασε με το πλοιάριο «Σειρήν» και πλοίαρχο τον Ευάγγελο Λουκά Κουταλιανό.
Στην τοποθεσία «Αλυκή», οι αγωνιστές Κώστας Λεωνίδα, Νικόλας Μαυρονικόλα και Μιχαλάκης Παπαντωνίου παρέλαβαν (ύστερα από ένα περιπετειώδες ταξίδι που άρχισε από τις 26 Οκτωβρίου στον Πειραιά) τον Αρχηγό του Αγώνα Γεώργιο Γρίβα Διγενή, που έφθασε κρυφά με το ίδιο πλοιάριο στις 10 Νοεμβρίου 1954 και τον οδήγησαν στο σπίτι του Νικόλα Αζίνα στη Χλώρακα.
Τον Διγενή συνόδευαν ο Σωκράτης Λοϊζίδης και ο Νότης Πετροπουλέας. Το πλοιάριο κυβερνούσε ο Ελλαδίτης Θεόφιλος Ξανθόπουλος.
Με αφορμή την επέτειο της άφιξης του Αρχηγού Διγενή στη Ελληνική μεγαλόνησο για την επίσημη έναρξη του Αγώνα, οφείλουμε όλοι να αναλογιστούμε τη προσφορά του Ανδρός αυτού σε τούτο τον τόπο.
Η λασπολογία που συνεχώς ρίχνεται τεχνηέντως από πολιτικούς που ποτέ δεν υπηρέτησαν πραγματικά τη πατρίδα τους, είναι ακόμα ένας λόγος για να θεωρούμε ότι ο Διγενής και ΝΕΚΡΟΣ ΕΝΙΚΑ.
Τα λόγια του ας μείνουν για πάντα χαραγμένα μέσα μας, που έχουμε κληρονομήσει μια κατεχόμενη πατρίδα με ακόμα πιο κατεχόμενα μυαλά και ηττημένες συμπεριφορές, ως οδοδείκτης για το επίπονο Αγώνα που μας καλεί και μας καρτέρει.
Συνοψίζω με τα λόγια του Αρχηγού ως Ιερή παρακαταθήκη για τον κάθε ΕΛΑΜίτη!
«Διεθνείς διπλωμάται ατενίσατε το έργον σας.
Είναι αίσχος, εν εικοστώ αιώνι οι λαοί να χύνουν το αίμα των δια την λευτεριάν των, το θείον αυτό δώρο, για το οποίον και εμείς επολεμίσαμεν παρα τω πλευρό των λαών σας και για το οποίον σεις τουλάχιστον διατύνεσθε ότι πολεμίσατε εναντίον του ναζισμού και του φασισμού.
Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μας:
Εμπρός, όλοι μαζί για τη λευτεριά της Κύπρου μας»
ΕΟΚΑ
Ο Αρχηγός Διγενής
Αλίκη Δημητρίου
Στέλεχος ΕΛΑΜ
