Με λαμπρότητα και εθνικό παλμό εορτάσθηκε το Σάββατο 28 Οκτωβρίου η φωτοφόρος σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου επί του Έθνους μας κα...
Με λαμπρότητα και εθνικό παλμό εορτάσθηκε το Σάββατο 28 Οκτωβρίου η φωτοφόρος σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου επί του Έθνους μας και η επέτειος του ΌΧΙ, στον
Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας.
Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητρόπολης Φθιώτιδος:
«Στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προηξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νικόλαος πλαισιούμενος από Ιερείς και τον Αρχιδιάκονο της Ιεράς Μητροπόλεως μας.
Στο κήρυγμά του ο Ποιμενάρχης μας αναφέρθηκε στην μεγάλη Εορτή της Παναγίας μας και την Εθνική επέτειο του 1940.
«Στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προηξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νικόλαος πλαισιούμενος από Ιερείς και τον Αρχιδιάκονο της Ιεράς Μητροπόλεως μας.
Στο κήρυγμά του ο Ποιμενάρχης μας αναφέρθηκε στην μεγάλη Εορτή της Παναγίας μας και την Εθνική επέτειο του 1940.
Χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Η σημερινή Εορτή της Αγίας Σκέπης αγαπητοί μου αδελφοί έχει δύο κεφάλαια, το ένα είναι εκκλησιαστικό και θεολογικό και το άλλο είναι Εθνικό.
Εορτάζουμε το ΟΧΙ και τις πολλές ευεργεσίες της Παναγίας μας προς το Έθνος και την παρακαλούμε να σκεπάζει, να αγαπά και να προστατεύει πάντοτε την Πατρίδα μας.
Ο τορπιλισμός της Έλλης στο λιμάνι της Τήνου ήταν προσβολή για την Παναγία μας και ο λαός είπε ότι λαβώθηκε η Παναγία.
Ο λαός μας τότε είχε εσωτερικές ευαισθησίες και με την προσευχή και την πίστη του η Υπεραγία Θεοτόκος έσωσε το Έθνος μας.
Δυστυχώς σήμερα εμείς ροχαλίζουμε τον ύπνο του αδιαφόρου, ενώ γύρω μας χαλάει ο κόσμος και οι απειλές κύκλωθεν υπάρχουν και έχουν στραμμένα τον φθόνο τους και την κακία τους προς την Ελλάδα, δεν κάνουμε προσευχή και δεν καταφεύγουμε στον Θεό να μας βοηθήσει, αφηνόμαστε στις τύχες των ισχυρών, οι οποίοι σχεδιάζουν όπως αυτοιί εξυπηρετούνται γεοπολιτικώς και δεν ξέρουμε σε τι μοίρα και κατάσταση θα βρεθούμε πάλι.
Εμείς που είμαστε πιστοί και Έλληνες Πατριώτες εορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου ενώ ορισμένοι απάτριδες ομιλούν για την κατάργηση της Εορτής, την κατάργηση των παρελάσεων και του σημαιοστολισμού.
Το πρόβλημα είναι πως δεν ενεργοποιούμαστε και διερωτώμαι πως θα αντισταθούμε εάν υπάρξει μια απειλή;
Ο ηθικός και πνευματικό πόλεμος που γίνεται σήμερα είναι παρατεταμένος.
Είναι χρέος μας να ομιλούμε για την πατρίδα και τα ιδανικά μας.
Η Ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας είναι η περηφάνια μας. Η Ελλάδα ανέκαθεν υπήρχε και πάντοτε θα είναι το προπύργιο της Ορθοδοξίας.
Είναι ευκαιρία να προβληματιστούμε να μην περνούν αυτές οι Εορτές ως θέαμα αλλά ως εμπειρία και εμπειρία κυρίως με την σκέπη της Παναγίας.
Θα σωθούμε μόνο εάν ζητήσουμε την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας».
Ακολούθως τελέσθηκε η Δοξολογία επί τη Εθνική επετείω της 28ης Οκτωβρίου παρουσία σύσσωμης της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του τόπου μας, ενώ την Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο Υφυπουργός Μεταφορών κ. Νικόλαος Μαυραγάνης.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εξέφώνησε ο Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Λουτρών Υπάτης, Καθηγητής Βυζαντινής Μουσικής και Πρωτοψάλτης κ. Σεραφείμ Κυρίτσης, ο οποίος στο τέλος της θαυμάσιας ομιλίας του καταχειροκροτήθηκε αυθορμήτως από τους πιστούς.
Ο κ. Κυρίτσης χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Αλήθεια «Πόσα κοινά σημεία έχουμε σαν συλλογική ψυχοσύνθεση οι σημερινοί Έλληνες με εκείνους του Σαράντα;
Πόσα ομόφωνα «ΟΧΙ» θα ήμασταν έτοιμοι να πούμε στις ποικιλόμορφες απειλές που υψώνονται γύρω μας»; εμείς, που τουλάχιστον δίνουμε την εντύπωση ότι αποφεύγουμε κάθε σκέψη για σύγκρουση και αγώνα, ακόμη και για τα νόμιμα εθνικά μας συμφέροντα ;
Εκεί, στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας, στα βουνά της Βόρειας Ελλάδας, συναντήθηκε για άλλη μια φορά ο Ελληνισμός με το ιστορικό του χρέος.
Οι μαχητές του 40 χόρεψαν χορό στους ρυθμούς της ιστορίας. Άκουσαν από πολύ μακριά, από το βάθος της ιστορίας των Ελλήνων, το τραγούδι των πολεμιστών του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, αφουγκράστηκαν το Θεμιστοκλή και το Δημοσθένη, μαγεύτηκαν από τη φωνή του Ρήγα, ενθουσιάστηκαν από την πρόσκληση του Κολοκοτρώνη, προβληματίστηκαν από τη σκέψη του Μακρυγιάννη….
« Στο μέτωπο, σ’ όλη τη γραμμή, από την γαλανή θάλασσα του Ιονίου μέχρι ψηλά τις παγωμένες Πρέσπες, ο ελληνικός στρατός άρχιζε να βλέπει παντού το ίδιο όραμα:
Έβλεπε τις νύχτες μια γυναικεία μορφή να προβαδίζει ψηλόλιγνη, αλαφροπερπάτητη, με την καλύπτρα της αναριγμένη από το κεφάλι στους ώμους.
Την αναγνώριζε, την ήξερε από παλιά, του την είχαν τραγουδήσει όταν ήταν μωρό κι ονειρευόταν στην κούνια. Ήταν η μάνα, η μεγαλόψυχη στον πόνο και στην δόξα, η λαβωμένη της Τήνου, η υπέρμαχος στρατηγός»…
Η λαβωμένη Παναγιά, δι’ ης εχθροί καταπίπτουσι!
Η Παναγιά, είναι η υπογραφή του Θεού για την ελευθερία της Ελλάδος, είναι η μόνη εγγύηση για την ελευθερία της Ελλάδος.
Όλες οι μεγάλες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας του Γένους μας συνδέονται με την Παναγία, τη Μεγαλόχαρη, τη Νικοποιό την Υπέρμαχο Στρατηγό…
Η δόλια, άνανδρη και βλάσφημη επίθεση στο λιμάνι του γιορτοφορεμένου νησιού της Τήνου χτύπησε κάθε Ορθόδοξη Ελληνική ψυχή στο ευαίσθητο σημείο της: πρόσβαλε τη Μάνα του, βλασφήμησε το Όνομά Της, ασέβησε στη μνήμη Της…
Το μήνυμα, όμως, της 28ης Οκτωβρίου παραμένει πάντοτε διδακτικό, διαχρονικό και επίκαιρο και μας καλεί να το εγκολπωθούμε:
Δε δικαιούμαστε να λησμονούμε αυτούς, που με τη θυσία τους, μας έδειξαν ότι η ζωή έχει νόημα και αξία μόνο όταν τη ζούμε με αξιοπρέπεια και ελευθερία.
Οφείλουμε να συντηρούμε την ιστορική μας μνήμη, αντιστεκόμενοι στη φθορά του χρόνου και στις «Σειρήνες» της μεταμοντέρνας νεοταξικής εποχής μας.
Θάρρος λοιπόν χρειάζεται!
Οτι θέλουμε αληθινά, με όλη μας την δύναμη, γίνεται.
Ό,τι αποφασίσουμε με την ψυχή μας γίνεται. ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ.
Όλοι μαζί! Θα αγωνισθούμε όλοι μαζί, θα ανθέξουμε όλοι μαζί, θα προελάσουμε όλοι μαζί, και μίαν ευλογημένη ημέρα, όταν θα διαλαλούν την ευτυχία μας οι κώδωνες των σημαιοστολίστων εκκλησιών μας, τότε θα ψάλλουμε όλοι μαζί ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ ΤΑ ΝΙΚΗΤΗΡΙΑ…»
Ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη τον ομιλητή για τον ενθουσιώδη, διδακτικό και βροντώδη λόγο του και ευχήθηκε σε όλους έτη πολλά, ευλογημένα και πάντα με ελευθερία πάσης φύσεως δίδοντας το εξής μήνυμα:
« Υπενθυμίζω την ημέρα αυτή, ότι περιίπτανται 300 ήρωες Φθιώτες, άταφοι νεκροί εις την Βόρειο Ήπειρο, προς τους οποίους όλοι εμείς έχουμε ένα χρέος ή να τους φέρουμε εδώ ενδόξως ή να ενεργήσουμε να αναπαυθούν εις τους τάφους όπως όλου οι άλλοι».
Ακολούθησε εν πομπή τρισάγιο από τον Ποιμενάρχη μας και κατάθεση στεφάνων στον αδριάντα του αγνώστου Στρατιώτου στην Πλατεία Πάρκου και ευθύς αμέσως πραγματοποιήθηκε η μαθητική και στρατιωτική παρέλαση».
