-Καθαρός μέχρι το τέλος – «…Η οικονομική ανέχεια αντέχεται, εκείνο που δεν αντέχεται… ξέρεις γιατί δε βγαίνω έξω; Δεν αντέ...
-Καθαρός μέχρι το τέλος
– «…Η οικονομική ανέχεια αντέχεται, εκείνο που δεν αντέχεται… ξέρεις γιατί δε βγαίνω έξω;
Δεν αντέχεται αυτό του κόσμου, το σας χάσαμε που
είστε;
Δεν αντέχεται… και το ρίχνω στην πλάκα και λέω ναι και εγώ με έχασα»
Δεν αντέχεται αυτό του κόσμου, το σας χάσαμε που
είστε;
Δεν αντέχεται… και το ρίχνω στην πλάκα και λέω ναι και εγώ με έχασα»
» Δεν χτύπησα ποτέ πόρτες.
Ίσως εκεί έχω χάσει…
Ένα παρεάκι έχει γίνει η δουλειά μας…
Δεν έχει χτυπήσει ένα τηλέφωνο.
Να αρχίσω να βαράω πόρτες;
Ποτέ».
Ίσως εκεί έχω χάσει…
Ένα παρεάκι έχει γίνει η δουλειά μας…
Δεν έχει χτυπήσει ένα τηλέφωνο.
Να αρχίσω να βαράω πόρτες;
Ποτέ».
Κάποτε, κάποια μέρα, (όπως λέει και το σημαίνον λαϊκό τραγούδι, σε στίχους του Χρήστου Κολοκοτρώνη και μουσική του ανεπανάληπτου Στέλιου Καζαντζίδη), είχαμε συναντηθεί με τον αξέχαστο ηθοποιό, Θέμη Μάνεση, που «έφυγε» πιθανόν στενοχωρημένος προχθές το απόγευμα.
Ήταν μια συνεργασία που είχε αυτό το σπουδαίο ταλέντο του θεάτρου και της τηλεόρασης, με ένα παλιό τηλεπαιχνίδι που προβαλλόταν στο «Μέγκα».
Ήταν τέλη της δεκαετίας του 2000 και οι παραγωγοί της εταιρείας «Φρημάντλ» είχαν στήσει έναν έξυπνο εξωραϊσμό στο κλασσικό τηλεπαιχνίδι «Κόντρα Πλακέ» που παρουσίαζε ο συνάδερφος και φίλος του Θέμη, ο Σπύρος Παπαδόπουλος.
Συμμετείχαν πλην του σπουδαίου Θέμη, ο Παύλος Κοντογιαννίδης και η Νόνη Δούνια(γνωστό φωτομοντέλο).
Το παιχνίδι έσκισε κυριολεκτικά σε τηλεθέαση και αυτό χάριν και των ηθοποιών που συμμετείχαν.
Ήταν μια συνεργασία που είχε αυτό το σπουδαίο ταλέντο του θεάτρου και της τηλεόρασης, με ένα παλιό τηλεπαιχνίδι που προβαλλόταν στο «Μέγκα».
Ήταν τέλη της δεκαετίας του 2000 και οι παραγωγοί της εταιρείας «Φρημάντλ» είχαν στήσει έναν έξυπνο εξωραϊσμό στο κλασσικό τηλεπαιχνίδι «Κόντρα Πλακέ» που παρουσίαζε ο συνάδερφος και φίλος του Θέμη, ο Σπύρος Παπαδόπουλος.
Συμμετείχαν πλην του σπουδαίου Θέμη, ο Παύλος Κοντογιαννίδης και η Νόνη Δούνια(γνωστό φωτομοντέλο).
Το παιχνίδι έσκισε κυριολεκτικά σε τηλεθέαση και αυτό χάριν και των ηθοποιών που συμμετείχαν.
Τον Θέμη Μάνεση, μετά τον χάσαμε.
Τον βρήκαμε πάλι , εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 2010, αρχές 2011.
Μία-δυο φορές και κάποια μέρα(λίγο καιρό αργότερα, πριν ο Θέμης κάνει τις τελευταίες του δουλειές), είχαμε μια συζήτηση μαζί του.
Φιλική όπως πάντα και εγκάρδια.
Τον βρήκαμε πάλι , εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 2010, αρχές 2011.
Μία-δυο φορές και κάποια μέρα(λίγο καιρό αργότερα, πριν ο Θέμης κάνει τις τελευταίες του δουλειές), είχαμε μια συζήτηση μαζί του.
Φιλική όπως πάντα και εγκάρδια.
«Ένα τηλέφωνο δεν έχει χτυπήσει, ρε φίλε…»
«…Είμαι σε μια κατάσταση.. τι να σου πω;
Χρωστάω αυτή τη στιγμή από κάρτες και άλλα και έχω φτάσει στις 67.000!
Εγώ ζω μέσα στην αξιοπρέπειά μου και δεν τα συζητάω αυτά. Δεν έχει χτυπήσει ένα τηλέφωνο.
Να αρχίσω να βαράω πόρτες; Χτύπησε κάποια στιγμή ένα τηλέφωνο «ω ναι μεγάλε, αυτό που είσαι το ξέρουμε θα σε έχουμε υπόψη μας» και έχουν περάσει δυο χρόνια.
Και δεν θέλω να σου πω ονόματα γιατί δεν χρειάζεται», μας είχε πει ο πάντα αξιοπρεπής και με καθαρό βλέμμα αλήθειας και εντιμότητας, Θέμης.
«Προχθές ήμουνα με τον Σπύρο…
Ο Σπύρος εξακολουθεί να είναι εντάξει και βοηθάει και πολύ κόσμο.
Και αυτά στα λέω όχι γιατί είναι φίλος μου, αλλά είναι φίλος μου γιατί αξίζει να είναι. Δεν τον χάλασε το χρήμα καθόλου.
Μια χαρά παιδί είναι.
Ο Σπύρος δίνει μια εντύπωση καβαλημένου, αλλά δεν είναι έτσι.
Εγώ κάθισα λίγο στο καμαρίνι και περάσανε 4 -5 και πήραν μεροκάματο», είχε πει ο Θεμάκος για τον συνάδερφό του, Σπύρο Παπαδόπουλο, τον οποίο (από όσα μας είχε πει τότε) αγαπούσε και σεβόταν.
Χρωστάω αυτή τη στιγμή από κάρτες και άλλα και έχω φτάσει στις 67.000!
Εγώ ζω μέσα στην αξιοπρέπειά μου και δεν τα συζητάω αυτά. Δεν έχει χτυπήσει ένα τηλέφωνο.
Να αρχίσω να βαράω πόρτες; Χτύπησε κάποια στιγμή ένα τηλέφωνο «ω ναι μεγάλε, αυτό που είσαι το ξέρουμε θα σε έχουμε υπόψη μας» και έχουν περάσει δυο χρόνια.
Και δεν θέλω να σου πω ονόματα γιατί δεν χρειάζεται», μας είχε πει ο πάντα αξιοπρεπής και με καθαρό βλέμμα αλήθειας και εντιμότητας, Θέμης.
«Προχθές ήμουνα με τον Σπύρο…
Ο Σπύρος εξακολουθεί να είναι εντάξει και βοηθάει και πολύ κόσμο.
Και αυτά στα λέω όχι γιατί είναι φίλος μου, αλλά είναι φίλος μου γιατί αξίζει να είναι. Δεν τον χάλασε το χρήμα καθόλου.
Μια χαρά παιδί είναι.
Ο Σπύρος δίνει μια εντύπωση καβαλημένου, αλλά δεν είναι έτσι.
Εγώ κάθισα λίγο στο καμαρίνι και περάσανε 4 -5 και πήραν μεροκάματο», είχε πει ο Θεμάκος για τον συνάδερφό του, Σπύρο Παπαδόπουλο, τον οποίο (από όσα μας είχε πει τότε) αγαπούσε και σεβόταν.
«Δυόμιση χρόνια να μπω σε πλατώ…»
«…Έχω να δουλέψω, έχω να μπω σε πλατό μέσα δυόμιση χρόνια.
Από τους «Δύο Ξένους» δεν έχω κάνει κάτι άλλο. Και ένα επεισόδιο γκεστ σταρ έπαιξα όταν με φώναξε ο Γιάννης Μπέζος.
Είμαι ένας άνθρωπος πολύ μοναχικός.
Θα φύγω από τη δουλειά, και αν γουστάρω κάποιον θα τον πάρω τηλέφωνο να βρεθούμε. Ή θα κάτσω σπίτι μου.
Αυτή τη στιγμή έχω να βγω από το σπίτι μια εβδομάδα.
Αφού μου λέει ένας φίλος γιατρός ότι θα πάθω κατάθλιψη. Δεν βγαίνω. Εφαρμόζω αυτό που μου είχε πει ο πατέρας μου.
Από παιδάκι, όταν είχα πρόβλημα απομονωνόμουν», μας είχε εκμυστηρευτεί ο σπουδαίος Θέμης.
«Απέναντί μου κάθεται, έχει χτίσει ένα παλάτι ο Στέλιος Αντωνιάδης(σ.σ. παραγωγός στο κανάλι του Αντέννα). «Κάθε μέρα μου λέει, ναι ρε Θέμη σε έχω στο μυαλό μου…
Από τους «Δύο Ξένους» δεν έχω κάνει κάτι άλλο. Και ένα επεισόδιο γκεστ σταρ έπαιξα όταν με φώναξε ο Γιάννης Μπέζος.
Είμαι ένας άνθρωπος πολύ μοναχικός.
Θα φύγω από τη δουλειά, και αν γουστάρω κάποιον θα τον πάρω τηλέφωνο να βρεθούμε. Ή θα κάτσω σπίτι μου.
Αυτή τη στιγμή έχω να βγω από το σπίτι μια εβδομάδα.
Αφού μου λέει ένας φίλος γιατρός ότι θα πάθω κατάθλιψη. Δεν βγαίνω. Εφαρμόζω αυτό που μου είχε πει ο πατέρας μου.
Από παιδάκι, όταν είχα πρόβλημα απομονωνόμουν», μας είχε εκμυστηρευτεί ο σπουδαίος Θέμης.
«Απέναντί μου κάθεται, έχει χτίσει ένα παλάτι ο Στέλιος Αντωνιάδης(σ.σ. παραγωγός στο κανάλι του Αντέννα). «Κάθε μέρα μου λέει, ναι ρε Θέμη σε έχω στο μυαλό μου…
Έχω κακοποιήσει τον εαυτό μου.
Όταν έπρεπε να τον προσέξω δεν τον πρόσεξα.
Όταν έπαιξα τον τυφλό στο Τμήμα Ηθών, είχα πάει στη σχολή τυφλών και μάθαινα πως να τον κάνω.
Αυτος ήταν ένας λαχειοπώλης τυφλός, ο οποίος ήταν αυτήκοος μάρτυρας, ο οποίος ήταν λαμόγιο, αριστερός, κουμουνιστής και κλεφτρόνι στην Ομόνοια.
Ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων.
Και είχε ακούσει τα παπούτσια του δολοφόνου.
Η οικονομική ανέχεια αντέχεται, εκείνο που δεν αντέχεται… ξέρεις γιατί δε βγαίνω έξω;
Δεν αντέχεται αυτό του κόσμου, το σας χάσαμε που είστε; Δεν αντέχεται… και το ρίχνω στην πλάκα και λέω ναι και εγώ με έχασα…
Γιατί πάνω από όλα ο ηθοποιός είναι αξιοπρέπεια, δεν είναι μιζέρια.
Δεν κάνω του μπογιατζή τη δουλειά να πάω να κάνω ένα μερεμέτι. Και τα πράγματα έχουν στενέψει πολύ.
Έχει γίνει παρέα εδώ, παρέα εκεί.
Και εμένα η παρέα μου είναι η γυναίκα μου και ο γιος μου.
Η ζωή μας είναι γεμάτη θράσος. Όποιος δεν έχει θράσος τελείωσε.
Εγώ δεν είμαι θρασύς.
Δεν χτύπησα ποτέ πόρτες. Ίσως εκεί έχω χάσει…
Τα ρίχνω στον εαυτό μου, λέω εγώ φταίω.
Είναι λούκι στα σε αυτή την ηλικία, να μην έχεις δουλειά.
Θα μπορούσα να πάω να στηθώ σε μια εκπομπή.
Δεν μου πάει όμως.
Δεν θέλω».
Όταν έπρεπε να τον προσέξω δεν τον πρόσεξα.
Όταν έπαιξα τον τυφλό στο Τμήμα Ηθών, είχα πάει στη σχολή τυφλών και μάθαινα πως να τον κάνω.
Αυτος ήταν ένας λαχειοπώλης τυφλός, ο οποίος ήταν αυτήκοος μάρτυρας, ο οποίος ήταν λαμόγιο, αριστερός, κουμουνιστής και κλεφτρόνι στην Ομόνοια.
Ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων.
Και είχε ακούσει τα παπούτσια του δολοφόνου.
Η οικονομική ανέχεια αντέχεται, εκείνο που δεν αντέχεται… ξέρεις γιατί δε βγαίνω έξω;
Δεν αντέχεται αυτό του κόσμου, το σας χάσαμε που είστε; Δεν αντέχεται… και το ρίχνω στην πλάκα και λέω ναι και εγώ με έχασα…
Γιατί πάνω από όλα ο ηθοποιός είναι αξιοπρέπεια, δεν είναι μιζέρια.
Δεν κάνω του μπογιατζή τη δουλειά να πάω να κάνω ένα μερεμέτι. Και τα πράγματα έχουν στενέψει πολύ.
Έχει γίνει παρέα εδώ, παρέα εκεί.
Και εμένα η παρέα μου είναι η γυναίκα μου και ο γιος μου.
Η ζωή μας είναι γεμάτη θράσος. Όποιος δεν έχει θράσος τελείωσε.
Εγώ δεν είμαι θρασύς.
Δεν χτύπησα ποτέ πόρτες. Ίσως εκεί έχω χάσει…
Τα ρίχνω στον εαυτό μου, λέω εγώ φταίω.
Είναι λούκι στα σε αυτή την ηλικία, να μην έχεις δουλειά.
Θα μπορούσα να πάω να στηθώ σε μια εκπομπή.
Δεν μου πάει όμως.
Δεν θέλω».
Αυτά μας είχε πει τότε ο συγχωρεμένος πια, Θέμης Μάνεσης.
Αυτά τα λίγα αλλά έντιμα.
Καλό ταξίδι, φιλαράκο…
Αυτά τα λίγα αλλά έντιμα.
Καλό ταξίδι, φιλαράκο…
