Λένε ότι ένας διαμορφώνεται ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου, στην παιδική του ηλικία, αυτό το οποίο καθορίζει τον πυρήνα του τελικά είναι το
Λένε ότι ένας διαμορφώνεται ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου, στην παιδική του ηλικία, αυτό το οποίο καθορίζει τον πυρήνα του τελικά είναι το
παράδειγμα και όχι η συμβουλή.
Αυτή η πρόταση είναι ορθή και ενδεχομένως μία από τις αιτίες μαρασμού της νεοελληνικής πραγματικότητας να είναι αυτή:
Ότι έπαψαν να υφίστανται τα Παραδείγματα, τα πρότυπα.
Σε παλιότερες εποχές, το “πρότυπο” του σωστού άνδρα ή γυναίκας ίσως είχε κάποια χαρακτηριστικά που σήμερα έχουν εκλείψει και μια συντηρητική θεώρηση της ζωής οπωσδήποτε θα θεωρούσε απαγορευτικές τις συνήθειες του μέσου Έλληνα αυτή τη στιγμή.
Η ουσία, όμως, αυτών των χαρακτηριστικών, που κάποτε όριζαν έναν ευγενή άνδρα και μια έντιμη γυναίκα, παραμένει και σήμερα κριτήριο ποιότητας του ατόμο - η αρετή της τιμής, η αρετή της ευγένειας, η αντίδραση στην αδικία, προσωπική ή κοινωνική, η ηθική μεταχείριση των προσωπικών σχέσεων, η υπεράσπιση των ιερών της πατρίδας και της οικογένειας, ο απόλυτος σεβασμός προς τη φύση. Αυτά αποτελούν το σύστημα αξιών ενός “αντικειμενικά” καλού ανθρώπου, τότε και σήμερα, κατά την άποψη του γράφοντος.
Ανεξάρτητα από τα λάθη και τις αδυναμίες που ενυπάρχουν στην ανθρώπινη υπόσταση, το Ήθος πάντα καταφέρνει να λάμψει σαν διαμάντι μέσα στη λάσπη και να παραδειγματίσει τους απογόνους του ατόμου, γεννώντας νέα Παραδείγματα.
Σήμερα, αντί για Παραδείγματα, τα Ελληνόπουλα δυστυχώς δηλητηριάζονται καθημερινά από “συμβουλάτορες” της Νέας Τάξης - από το νηπιαγωγείο και το σχολείο, με τους θρασύτατους ενορχηστρωμένους υπαλλήλους της να υποδεικνύουν σε αγνά παιδιά πώς “πρέπει” να είναι η κοινωνία - χωρίς σύνορα και έθνη, ποιούς “πρέπει” να αποδεχτούν και να ενσωματώσουν, ποιά αξία είναι συνώνυμη της πυρηνικής καταστροφής - η αγάπη για την πατρίδα και άλλα αισχρά μηνύματα κατακερματισμού του εθνικού ιστού ενός μελλοντικού λαού.
Στο σπίτι από την άλλη, οι νέοι Έλληνες που έχουν την ατυχία να παρακολουθούν τηλεόραση συναντούν εκεί πραγματικά όλες τις αιτίες που αυτό το έθνος πεθαίνει:
Πλήρης και ολοκληρωτικός αφελληνισμός σε αηδιαστικές σειρές και στα δελτία ειδήσεων, με μόνιμα στοχοποιημένη και συκοφαντημένη τη Χρυσή Αυγή και μόνον αυτή, με ευθείς “καλλιτεχνικές” παρεμβάσεις σε ένα ήδη εντελώς εχθρικό για εμάς τηλεοπτικό σκηνικό, με σειρές όπου Ελληνίδες παντρεύονται Τούρκους και με παρουσιαστές να μας παρουσιάζουν την “αυτονόητη” ελληνοτουρκική φιλία στην πράξη.
Υποτιθέμενες ψυχαγωγικές εκπομπές που δεν ψυχαγωγούν κάποιον πέραν της τσέπης των παρουσιαστριών και μας συμβουλεύουν για το πώς θα εφαρμόσουμε καλύτερα τις νέες τάσεις της πλαστικής επέμβασης, των μπουζουκιών, της απάθειας, της αδιαφορίας, της κατινιάς, της ματαιοδοξίας, της κουτοπονηριάς, της έλλειψης πνεύματος και αναζήτησης, της έλλειψης κριτικής σκέψης, του ατομισμού.
Κατά θλιβερή συνέπεια, σε έναν τεράστιο βαθμό, το υπό διαμόρφωση πρότυπο αυτών των επαγγελματιών σχολιαστών “πάνελ” (ναι, είναι επάγγελμα) έχει λάβει σάρκα και οστά…
Κι άλλη φόρτιση με άχρηστες πληροφορίες, κι άλλη αποβλάκωση, κι άλλες αντιαισθητικές αναλφάβητες φωνές στα ρεπορτάζ που μας εξαπολύουν καθημερινό ανελέητο βομβαρδισμό, είτε με παρακμιακά κουτσομπολιά ή με “δημοσιογραφικά” βίντεο περισσής δημοκρατίας και πολυφωνίας, γνωρίζετε ποιού είδους, από αυτό που αποκλείει την τρίτη δύναμη της Βουλής.
Όμως όχι, δεν υπάρχουν μόνο αυτοί.
Δεν υπάρχουν μόνο αυτοί, που έφεραν έναν υπερήφανο λαό σε αυτό το σημείο.
Υπάρχουν οι συναγωνίστριες και οι συναγωνιστές μου, που όποιες κι αν είναι οι συνθήκες έχουν πίστη και συντροφικότητα.
Που είναι έντιμοι σε όλο φάσμα της κοινωνικής τους ζωής και όχι μόνο στους χώρους που επιβάλλουν μια καθως πρέπει συμπεριφορά “για τα μάτια του κόσμου”.
Που για αυτούς, η αδικία δεν χρειάζεται να φτάσει στη δική τους πόρτα για να αντιδράσουν και να βγουν στον δρομο - αρκεί που συμβαίνει στους υπόλοιπους Έλληνες, είτε βρίσκονται στον Έβρο ή στην Κύπρο.
Που δεν ξεχνούν ότι κάποτε ο Ελληνισμός έπαιρνε τα όπλα για τις εθνικές προδοσίες και δεν ξεχνούν τις εκατόμβες νεκρών για Πατρίδα και Ελευθερία, επειδή δεν το ανέφεραν στα Μ.Μ.Ε., που δεν χρειάζονται υποδείξεις για το τι πρέπει να πιστεύουν και όρια στη βούλησή τους, καθώς ελεύθερα επέλεξαν τον Αγώνα και όχι τον τρόπο ζωής που μας προωθούν τα εμετικά τσιράκια της κλεπτοκρατίας.
Που με σφαίρες στο σώμα ακόμη, φώναζαν “ΖΗΤΩ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ”, όπως ο Αλέξανδρος Γέροντας.
Που φυλακίστηκαν οι ίδιοι για απόψεις, άρθρα και ομιλίες, σε έναν εφιαλτικό παροξυσμό ενός πολιτικού (αποδεδειγμένα) κυκλώματος διώξεων και δεν έκαναν ούτε βήμα πίσω σχετικά με τις Αξίες και τον Ανδρισμό τους. Ναι, αυτοί οι άνθρωποι είναι το Πρότυπο, αυτές είναι οι Αρχές έχουν εκλείψει από την ελληνική κοινωνία και η εξαφάνισή τους έχει καταστήσει τους Έλληνες φτωχότερους εσωτερικά, κενούς, κατηφείς, προβληματισμένους, χωρίς όνειρα και στόχους, παρά μόνο με έναν φόβο μόνιμα καρφωμένο στην καρδιά τους.
Το παράδειγμα υπάρχει για όσους θέλουν να το δουν, όσο σκοτεινούς καιρούς κι αν διανύουμε και αν εσύ, που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, δεν μπορείς να το βρεις γύρω σου, γίνε εσύ ο ίδιος ένα.
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΜΑΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ LIKE "ΕΔΩ"
